Aerofagia
Z Wikipedia
| Zaburzenia wegetatywne występujące pod postacią somatyczną | |
| ICD-10 | F45.3 |
Aerofagia (łykawica, łac. i ang. aerophagia) – zaburzenie czynnościowe przewodu pokarmowego, polegające na połykaniu powietrza prowadzącym do odbijania; objaw chorobowy, pojawiający się często u osób chorych na nerwicę[1].
Odbijanie powietrza w aerofagii jest zwykle nieświadome. W badaniu przeprowadzonym przez Alberta J. Bredenoorda i wsp. nazwano je "odbijaniem nadżołądkowym". W badaniu tym zastosowano impedancję przełykową i wykazano, że po połknięciu powietrze szybko przedostaje się do przełyku i następnie z powrotem do jamy ustnej. Nie dochodzi do rozluźnienia dolnego zwieracza przełyku. Ten typ odbijania jest charakterystyczny tylko dla aerofagii[2].
Spis treści |
Kryteria rozpoznania
Według Kryteriów rzymskich III aerofagia należy do zaburzeń odbijania i zaliczana jest do zaburzeń czynnościowych żołądka i dwunastnicy. Początek objawów musi występować co najmniej 6 miesięcy przed postawieniem diagnozy. Konieczne jest spełnienie obu poniższych warunków przez co najmniej 3 miesiące:
- uciążliwe, nawracające odbijanie co najmniej kilka razy w tygodniu
- obiektywnie zaobserwowane lub zmierzone połykanie powietrza
Różnicowanie
Aerofagia jest zazwyczaj łatwa do rozpoznania na podstawie informacji uzyskanych od pacjenta i nie wymaga dodatkowej diagnostyki. Niekiedy zaburzenie wymaga różnicowania z przebiegającą czasem z nadmiernym odbijaniem chorobą refluksową przełyku, wówczas pomocna może być pH-metria lub włączenie do leczenia inhibitorów pompy protonowej, łagodzących objawy w chorobie refluksowej, a nie mających wpływu na aerofagię. Ponadto zaburzenie to należy różnicować z dyspepsją, zespołem przeżuwania, zaburzeniami lękowymi i depresyjnymi.
Leczenie
- wytłumaczenie choremu mechanizmu zaburzenia, uspokojenie pacjenta
- próba oduczenia nawyku odbijania
- modyfikacja diety (odstawienie cukierków do ssania, gumy do żucia oraz napojów gazowanych, zalecenie połykania niewielkich kęsów pokarmu i wolniejszego jedzenia)
- psychoterapia behawioralna
Skuteczność powyższych form terapii jest niepewna.
Przypisy
- ↑ Symptomatologia chorób czynnościowych. W: Leszek Paradowski (red.): Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego. Wrocław: Cornetis sp. z o.o., 2007, s. 17. ISBN 83-919540-8-0.
- ↑ AJ. Bredenoord, BL. Weusten, D. Sifrim, R. Timmer i inni. Aerophagia, gastric, and supragastric belching: a study using intraluminal electrical impedance monitoring.. „Gut”. 53, ss. 1561-5 (Nov 2004). doi:10.1136/gut.2004.042945. PMID 15479671.
Bibliografia
- Dorota Ksiądzyna: Zaburzenia czynnościowe żołądka i dwunastnicy. W: Leszek Paradowski (red.): Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego. Wrocław: Cornetis sp. z o.o., 2007, ss. 102–4. ISBN 83-919540-8-0.
- Choroby czynnościowe przewodu pokarmowego. Wytyczne rzymskie III.. „Medycyna Praktyczna”. 8/2007 (wydanie specjalne), ss. 20–1 (2007). Kraków: Medycyna Praktyczna. ISSN 0867-499X (pol.).
- Rome III Diagnostic Criteria for Functional Gastrointestinal Disorders (ang.). romecriteria.org, 2006. [dostęp 2009-12-03]. s. 888.
Przeczytaj zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych w Wikipedii!
Une fenêtre (pop-into) d'information (contenu principal de Sensagent) est invoquée un double-clic sur n'importe quel mot de votre page web. LA fenêtre fournit des explications et des traductions contextuelles, c'est-à-dire sans obliger votre visiteur à quitter votre page web !