Μεσά
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πρόσωπο που αναφέρεται στη Παλαιά Διαθήκη.
Ο Μεσά ή Μησά ήταν Βασιλεύς των Μωαβιτών κατά τον 9ο π.Χ. αιώνα. Έγινε γνωστός από το γεγονός ότι αρνήθηκε να συνεχίσει την από προ 40ετίας καταβολή του φόρου υποτελείας προς τον Βασιλέα του Ισραήλ ενώ ταυτόχρονα εισέβαλε και λεηλάτησε διάφορες περιοχές αιχμαλωτίζοντας πολλούς Ισραηλίτες.
Ο τότε Βασιλεύς του Ισραήλ Ιωράμ με σύμμαχο τον Ιωσαφάτ, Βασιλέα της φυλής του Ιούδα και των Εδωμιτών εκστράτευσε εναντίον του και πολιόρκησε τελικά την οχυρή πρωτεύουσά του Κιρ-(Χ)αρεσέθ.
Ο Μεσά απελπισθείς τότε θυσίασε το γιο του στον θεό Χεμώς (Καμός) ακριβώς πάνω στα τείχη της πόλης του, ενώπιον των πολιορκητών που μπροστά σ΄ αυτό το θέαμα και την επαπειλούμενη αγριότητα των πολιορκημένων, καταλήφθηκαν από δέος και έλυσαν την πολιορκία.
Οι πληροφορίες αυτές της Π.Δ. επιβεβαιώθηκαν το 1868 με την ανακάλυψη από τον Γερμανό ιεραπόστολο Φ. Α. Κλάιν αρχαίας στήλης που φέρει το όνομα Μωαβιτική Λίθος (Στήλη του Μεσά) και βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου. Η επί της στήλης επιγραφή που αφηγείται τα γεγονότα θεωρείται από τα αρχαιότερα μνημεία της συλλαβικής σημιτικής γραφής και ασφαλώς δεν ήταν αλφαβητική[εκκρεμεί παραπομπή].
Βλέπε επίσης
- Μωαβίτες
- Μωαβιτική Λίθος